ဟုိး… ေ၀းေ၀းမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးတစ္ခုရွိတယ္…
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလး…
မနာလိုမႈေတြ၊ အာဃာတေတြ၊ အညႈိးေတြ၊ အမုန္းေတြရဲ႕ အျပင္ဘက္က ေနရာေလး…
အဲဒီမွာ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြနဲ႔ အေပၚယံသကာဖံုးထားတဲ႔သူေတြ မရွိဘူး…
အေျပာခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔ထုိးသြားမယ္သူေတြလဲ မရွိၾကဘူး…
အားလံုးဟာ အျဖဴေရာင္ ပကတိနဲ႔ ရိုးသားရွင္းသန္႔လို႔…
ေလျပည္သြဲ႕သြဲ႕ထဲမွာ ပန္းရနံ႔ေလးေတြ သင္းသင္းေမႊးပ်ံ႕လို႔…
ပန္းကေလးေတြ အခ်ိန္မတုိင္ခင္ေၾကြေအာင္ ေျခြပစ္မယ္႔ ပန္းေျခြမုဆိုးေတြရဲ႕ ေဘးရန္ကိုလဲ ေၾကာက္စရာ မလိုဘူး…
တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အုပ္စုဖြဲ႔ အႏုိင္ယူ ညွဥ္းပန္းတာမ်ိဳးလဲ မလုပ္ၾကဘူး…
အာဏာေတြ၊ ပါ၀ါေတြဆုိတာ ဒီၿမိဳ႕ေလးအတြက္ သံုးစရာမလိုတဲ႔ အပိုစကားလံုးေတြပါ…
အဲဒီလို လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးမွာ သူမကို ပိုၿပီး ေပ်ာ္ေမြ႔ေစတာကေတာ႔ ‘သူ’ ပါပဲ…
သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးကို သူက သစၥာတရားေတြနဲ႔ လံုၿခံဳေႏြးေထြးေအာင္ အုပ္မိုးေပးထားပါတယ္…
သူဆုိညည္းျပတတ္တဲ႔ သီခ်င္းသံစဥ္ေလးေတြကလဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးထဲမွာ ရွင္သန္ေနတဲ႔ သူမရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြကို ပုိၿပီး အသက္၀င္ စိုေျပေစတယ္…
ရာသီဥတု သာသာယာယာရွိတဲ႔ ညေနခင္းတုိင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးရဲ႕ လမ္းေတြထက္မွာ တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္တြဲလို႔ ခ်စ္စကားေတြ သီဖြဲ႔ျဖစ္ၾကတယ္…
သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးရင္း ရင္ခုန္သံေတြ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုနီးစပ္လာခဲ႔တယ္…
ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးမွာ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔စြာ ခ်စ္တတ္တဲ႔ ခ်စ္သူနဲ႔အတူ ဆံုေတြ႔ခ်စ္ခြင္႔ရတာ သူမ ကံေကာင္းလြန္းလွပါတယ္…
အဲဒီလို အေတြးေတြနဲ႔ ဟိုး… ေ၀းေ၀းကို လွမ္းေငးမိေတာ႔……….
သူမရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးက ေဆာင္းႏွင္းထုေအာက္မွာ အရိပ္တစ္္ခုအျဖစ္ ေ၀၀ါးစြာနဲ႔…. ။
1 comments:
အဲဒီျမိဳ႕ေလးမွာ ေနခ်င္တယ္.
Post a Comment